Wśród wybranych propozycji mogą znaleźć się następujące ujęcia: – językowy obraz człowieka oraz fauny i flory w języku współczesnym (w różnych typach tekstów); – człowiek wobec natury (człowiek i natura, człowiek kontra natura, człowiek w świecie flory i fauny – językowe wykładniki wskazanych relacji); – argumentacja, perswazja i wartościowanie w dyskursie ekologicznym; – relacja człowiek-przyroda w literaturze i kulturze (antropocentryzm i spojrzenia alternatywne, perspektywa posthumanistyczna); – teoretycznoliterackie pytania o przyrodę – ekokrytyka i jej nurty – m. in. animal studies, nature writing, krytyka środowiskowa, ekopoezja, ekofeminizm, ekologia polityczna; – (re)prezentacje środowiska naturalnego w nowych formach twórczych (m. in. climate fiction, eco thriller, eko-fikcja, narracje bio- i ekocentryczne, weird fiction); – natura w dyskursie publicznym, kulturowym, publicystycznym; – człowiek w świecie natury, natura w ludzkim świecie – przedstawienia pozaludzkich bytów, obcość/inność przyrody, ludzie a inne formy życia na Ziemi, (nie)obecność pozaludzkich zwierząt i pozaludzkiej natury w tekstach literatury i kultury, podmiot ludzki a podmiot zwierzęcy, (nie)możliwość kontaktu z innymi gatunkami, (nie)ludzkie doświadczenie cierpienia; – (nie)ludzkim okiem – przedstawienia pozaludzkiej rzeczywistości przyrodniczej, języki i emocje zwierząt i roślin w literaturze i kulturze; teksty kultury wobec podmiotowości zwierząt, próby przekraczania perspektywy antropocentrycznej (podmiot animalny, „zazwierzęcenie interpretacji”). |